Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

«Είναι ο ιδρώτας του πατέρα σου...» ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ Τ´ ΑΥΤΑ Από: Γιώργος Κώνστας Δημοσιεύθηκε στις: 06-06-2013 10:54:27 Μεσημεράκι έξω από ένα από τα γυμνάσια των Χανίων. Τα παιδιά απολαμβάνουν το ότι άλλη μια μέρα των εξετάσεων έλαβε τέλος και πριν επιστρέψουν σπίτι τους για το διάβασμα των επομένων ημερών, άλλα παίζουν ποδόσφαιρο στην αυλή, άλλα κάθονται στα παγκάκια γύρω τους. Μια ομάδα νεαρών -από το σχολείο- είναι στον δρόμο και μοιράζει χαρτιά σε περαστικούς και συμμαθητές της. «Πάρτε φυλλάδια» λένε γελώντας «πάρε κόσμε φυλλάδια» ξαναλένε. Απλώνω το χέρι και ζητάω ένα φυλλάδιο. «Τι φυλλάδια είναι αυτά βρε παιδιά;» ρωτάω την ώρα που το παίρνω στα χέρια μου. Μια αμηχανία καταλαμβάνει τα παιδιά, την οποία και εξηγώ αμέσως μόλις δω το περιεχόμενο της σελίδας. «Είναι τα... βιβλία μας» λένε. Η σελίδα που πήρα στο χέρι είναι μια από τις εκατοντάδες ενός βιβλίου φυσικοχημείας, που έχει κοπεί και μοιράζεται αριστερά και δεξιά. Προλαβαίνω να πετάξω ένα αυστηρό «μην σκίζετε τις σελίδες ρε...» πριν οι νεαροί απομακρυνθούν με γρήγορο βήμα. Πριν προλάβω να σιχτιρίσω γονείς, εκπαιδευτικό σύστημα, μαθητές για το σκίσιμο των βιβλίων, η σκέψη με γυρίζει αρκετά χρόνια πίσω. Ηταν καλοκαίρι πάλι, Ιούνιος, τέλος των εξετάσεων στο δικό μου σχολείο. Είχαμε βαλθεί μαζί με άλλους 3 συμμαθητές να εξαφανίσουμε τα βιβλία μας της φυσικής -που τόσο μισούσαμε γιατί ποτέ δεν την καταλάβαμε- και το μικρό γεφυράκι μετά το Λύκειο Κισάμου είχε μετατραπεί σε... χάρτινο από τις σελίδες. Μέσα στην τρελή χαρά μας, μόλις που αντιληφθήκαμε ένα ηλικιωμένο που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση με τα πόδια και παρακολουθούσε την πράξη μας. Κοντοστάθηκε μπροστά μας... νομίζαμε ότι θα μας αρχίσει στο βρίσιμο... «μην τα σκίζετε παιδιά μου. Από τον ιδρώτα των πατεράδων σας έγιναν αυτά. Είναι κρίμα...». Εφυγε, συνεχίζοντας το δρόμο του. Ντραπήκαμε. Έκτοτε δεν ξανατολμήσαμε να σκίσουμε βιβλίο. Ξαναζήλεψα την ηρεμία και τον τρόπο που με μια φράση μας έκανε να καταλάβουμε. Μακάρι να έχω κάτι από αυτή την επόμενη φορά που θα ξανασυναντήσω τους πιτσιρικάδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου